2 Şubat 2013 Cumartesi

12. gün / Denizciler Kıraathanesi

Bugün sabahtan firariydik!

Yalıkavak ilginç bir yer, banka yok içinde bankamatikler var sadece, daha ilginci bankamatiklerden ödeme yapma imkanı yok.. Burada sadece para çekebiliyorsunuz.. Başka bir şey yapabilmek mümkün değil..

E ay başı olunca yeni gelenlerin bankamatik kartlarını alması(bankamatikleri kargoya vermiyorlar), ödeme yapacaklar falan herkesin bir sebeple merkeze inmesi gerekiyor.

Ben de bu durumdan faydalanıp ordan para çek buraya yatır-yatırama olaylarına son vermek daha dogrusu bu noktada girmemek için online işlemlerimi açtırmaya niyetlendim.

Sabahtan çıktık yola, neyse ki Bodrumda bütün bankalar tek yerde toplanmış, işlerimizi hallettik ordan da merkezdeki işlerimizi halletmeye indik. Askerlik şubesi tecil için ehliyet kabul etmiyormuş illa nüfuz cüzdanı istiyormuş, ondan bütün işlerimizi hallettik diyemiycem ama işlerimiz bitince Denizciler Kıraathanesinde toplandık. Bodruma gelen bilir sahildeki çay bahçesini:) Aslında kahvaltı etmiştik ama bu aralar ettiğim her-gün-aynı kahvaltılar beni hiç memnun etmediği için biraz keyif olsun diye karışık omlet sipariş verdim iyi de yapmışım:) 3 kişi paylaştık bir omleti ama o iki çayın arkadaşı ve keyfimize değer oldu:)

Çok oyalanmadan kalktık ama gün aydınlıkken, insanlar hareketli sokaklar doluyken (kış versiyonu da olsa) hayat varken yani dışarda olmak güzeldi:) bir gün en azından bir yarım günümüzün tatil olması gerektiğine karar verdik ama tabi bunun mümkün olacağından değil..

Günün geri kalanını da telefonda geçirdim diye özetleyebilirim aslında, beni arayanlar tekliflerinden bir şey anlamadığım için aradıklarım.. Saatlerce kendimi anlatmaya uğraştım, başardım sanırken bambaşka bişeylerle onlar çıkıyor karşıma.. Acilen mikrofonlu bir kulaklığa ihtiyacım var, yoksa kulaklarımı ve boynumu kaybedicem..

Annem aramış 2 kere hep meşguldü telefonun kimle konuştun o kadar uzun dedi.. Dedim uzun da konuştum , çok da konuştum, çok kişiyle de konuştum.. Beynim kızarana kadar konuştum neyse ki sonra mesaileri bitti:)

Biz kaldık, 2 kişi elimizdeki işleri bitirir gibi yapalım en azından dedik.. Başka türlüsü zor olacaktı gibi geldi.. Baya geç çıktık, yemeği de es geçtik.. O deil de burdaki karbonhidrat beslenmesinden bir duba gibi çıkıcam diye korkuyorum.. Bir çözüm bulmak gerek..

Dünkü yoğunluğun üzerine biraz dinlenmek gibi oldu bugün, kendi yoğunluğu içerisinde olsa da. Ve bir karara vardık, şantiyede kafa rahat en azından çok işin olsa da özet olarak tek işin var. Dağılıp parçalanmıyorsun ve  böylece bir işi layığıyla yapabiliyorsun.. Yapabiliyoruz yani :)

Akşamki hoş sohbetin üzerine e iyi çalışmalar o zaman..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder