20. Gün / Şubatta Denize Girmek Paha Biçilemez

Ters tarafımdan kalkmış olmalıyım.. Özetle öyle bir gün bugün..

Yine günün cumartesi olduğunu unuttuğum bir süreçle başladım. Geç kaldım biraz koşturarak çıktım, sevgilim neden günaydın aramalarıma ve msjlarıma dönmüyor toplantıya falan mı girdi modlarıyla erkenden sahaya çıktım. Dünün etkisiyle günde 2 kez dolansam yeridir diyerek ve anca saat 10 buçuk gibi aaa ama bugün cumartesiydiii dedim...

Çalışma isteği ve gücü sıfırdı gün boyu üzerimde, biraz da asabiydim bence.. Ofistekilere asabiyetimi göstermeden geçirebildim günü ama keyfimin kaçık olduğu her halimden belliydi tabi..

Elimdeki işler sarpa sardı iyice, bir şey bitmeden bir sonraki geliyor elime, uykusuzum yorgunum.. Cumartesi çalışma psikolojisi bence..

Baktıkça daha çok görmeye başlıyorum ve merkezdeki şefimin sözleri anlam kazanıyor, herşey bakmak gerek! Bakmadığın şeyde, ufak bir nokta, uygulama ya da bağlantı detayı, ölçüleri profilleri herşeyi sıkıntı yaratabiliyor.. Herşeye bakmak gerek.. Tabi herşeye bakarken de daha çok şey görmek demek oluyor bu..

Günü biraz sıkıntlı geçirdiğim dediğim gibi, bi yerden deşarz olmam gerekti.. Kimsenin çıkası yoktu dışarı ve bu sefer benim de kimseyi takasım yoktu. Birlikte hareket etme zorunluluğu beni çok gerçmişti.. Aradım benim dışındaki tek bayan arkadaşı, yorgunum çıkmıyım ben dedi, tamam dedim ben duş alıp çıkıcam.. Bırakamadı beni arkadaş oldu..

Ne de iyi oldu çıktığım, ne kadar da huzur verici bişeymiş dalgaların sesi.. Burda da buldum kendime beşiktaştaki kafede bulduğum ortamı.. Açık havada, henüz açık olmayan bir plajda.. Şansımıza çay servisi de aldık kendimize.. Suyun sesini duyup, ayakları kuma basıp suya dokunmamak olmazdı tabi..

Arkadaşımın şaşkın bakışları arasında, kumun nemini hissederek, ilerledim suya.. O minik sahil boyunca yürüdüm ayaklarımı kuma ve suya sürüyerek.. Aylardan Şubat! üzerimde mont! ayaklarım çıplak..
ÜŞÜDÜM :) ama değdi, her saniyesine, içimdeki huzursuzluğun, keyifsizliğin, sıkıntının çıplak ayaklarımdan akıp gitmesi.. Değdi o kadar üşümeme..

Terapi gibi geçen bir cumartesi.. İyi ki varsın deniz.. Su..